ارتودنسی نامرئی

روش های درمان ارتودنسی نامرئی

 دستگاه های ارتودنسی خصوصیت جالبی دارند بطوریکه بعضی از افراد تمایل دارند که این دستگاه ها تاحد ممکن پنهان شوند و برخی دیگر بخصوص در کودکان و نوجوانان تمایل به استفاده از رنگ های مختلف آن داشته و علاقمند به نشان دادن این وسایل هستند و بطور دوره ای رنگ کش ها آن را عوض می کنند.
پیشرفت های علم، دندانپزشکی و بخصوص رشته تخصصی ارتودنسی را هم بی نصیب نگذاشته است. تا همین دهه قبل بیماران ارتودنسی انتخاب چندانی برای وسیله درمانی خود نداشتند و متخصص ارتودنسی ناچار به استفاده از دستگاه ارتودنسی محدودی بود. در میان این محدودیت ها استفاده از دستگاه های ارتودنسی که جلب توجه کمتری داشته باشد ولی از نظر کیفیت درمانی تفاوتی با سیستم های درمانی معمول نداشته باشد باز هم سخت تر بود. با پیشرفت تکنولوژی دستگاههای ارتودنسی متنوعی با قابلیت ارتودنسی نامرئی به رشته ارتودنسی معرفی شدند که علاوه بر اینکه از نظر کارآیی با سیستم های رایج تفاوت قابل توجهی ندارند بلکه از نظر جلب توجه وضعیت بسیار بهتری هم پیدا کرده اند.
 بطور کلی در ارتودنسی سه روش اساسی برای کاهش جلب توجه وسایل ارتودنسی وجود دارد. این سه روش عبارتند از ارتودنسی نامرئی با براکت های همرنگ دندان، ارتودنسی نامرئی با روش اینویزالاین و ارتودنسی نامرئی با سیستم لینگوال.


براکتهای سرامیکی(همرنگ دندان)
این براکتها ظاهرشفافی دارند و هنگامی که بر روی دندانها قرار می گیرند به دلیل نزدیکی رنگ آنها به رنگ دندانها جلب توجه نمی کنند. در گذشته این وسایل از نظرساخت مشکلاتی داشتند ونتیجه درمانی با آنها بخوبی وسایل رایج نبود ولی در سالهای اخیر انواعی از این براکتها عرضه شده است که امکان کسب بهترین نتایج را فراهم نموده است.مهمترین مزیت این براکتها زیبایی ظاهری و شیک بودن آنها است.عیب عمده این وسایل هم در هزینه نسبتا زیادتری است که بایستی پرداخت شود.امکان استفاده از سیم های همرنگ دندان به همراه این براکتها وجود دارد تا این وسایل تا حد زیادی استتار شوند.  

سیستم ارتودنسی اینویزالاین
این سیستم از موادی مشابه پلاستیک شفاف ساخته می شوند که برای اصلاح نامرتبی های خفیف دندانی قابل استفاده است.علیرغم تبلیغات فراوانی که در ارتباط با کارایی این سیستم می شود محدودیت های عمده ای در بکارگیری گسترده از این روش وجود دارد.بطوریکه کاربرد عمده این روش در ایران امروزه در حد استفاده از این وسایل برای حفظ نتایج درمان است.نکته مهم در ارتباط با استفاده از این وسایل دقت در حفظ بهداشت دهان و دندان است.هر چند حفظ بهداشت دهان در استفاده از دستگاههای متحرک آسان تر است ولی اگر با همین تصور بهداشت دندانها بخوبی کنترل نشود و پلاک شفاف بخوبی تمیز نشود خطر زرد شدن دندانها و بروز پوسیدگی دندانی افزایش پیدا می کند.انواعی از این روش با طراحی کامپیوتری وجود دارد که در حال حاضر امکان بهره برداری از آن در ایران مقرون به صرفه نیست.مزیت کلی این وسایل درنامریی بودن و متحرک بودن آنها است بنابراین امکان برداشتن آنها در موارد خاص وجود دارد که همین مسئله می تواند نقطه ضعف آن هم تلقی شود. این وسایل برای همه کاربرد ندارد وتاثیر بخشی آن تا حد زیادی به تکامل صحیح فکی ، دندانی و استفاده صحیح وابسته است.

روش ارتودنسی لینگوال
در این روش به معنی تمام کلمه وسایل ارتودنسی از روبرو قابل رویت نیستند.در این روش وسایل ارتودنسی در پشت دندانها قرار داده می شوند.این روش بخصوص در افراد مشهور مثل هنرمندان و سیاستمداران طرفدار دارد.درمان با این روش برای متخصص ارتودنسی سخت تر است چرا که دسترسی به وسایل پشت دندانها سخت تر است.خوشبختانه دانش و وسایل مورد نیاز برای درمان با این روش در کشور ما وجود داشته وافراد علاقمند از این روش بهرمند شده اند. مهمترین مزیت این روش نامریی بودن کامل آن و مهمترین معایب آن تداخل با صحبت کردن در مراحل اولیه در برخی افراد و هزینه بسیار زیاد آن است.
 استفاده از هر کدام از روش های درمانی فوق تا حد زیادی وابسته به شدت حساسیت بیمار و شدت ناهنجاری بیمار است. در این مورد متخصص ارتودنسی با معاینه بیمار قادر است بهترین روش را برای بیمار مشخص آنرا به وی توصیه نماید.